فلج مغزی خفیف
هفته ی پیش کودک پسر سه ساله ای را به کلینیک آوردند . کودک به لحاظ جثه متناسب با سن اش بود و به لحاظ ظاهری طبیعی به نظر می رسید دهانش بسته بود و ظاهرا آبریزش نداشت ؛ پوشک پوشیده بود کمی با گیت باز راه می رفت . هیچ وسیله ی کمکی استفاده نمی کرد ، با گفتن سلام به من دست داد و لبخند زد . در تاریخچه ی پزشکی او یک زردی 16 گزارش شده بود و به گفته مادر تمامی مراحل رشدی اش طبیعی بوده است .
ارزیابی زبان را در مقوله های میوه ها ، حیوانات ، افعال انجام دادم . کودک در اکثر موارد تصویر درست را نشان داد و با توجه به درک خوب او احتمال دادم که آفازی کودک باشد . اما در ارزیابی های اورال حساسیت زیاد او نسبت به تحریکات دهانی نظرم را جلب کرد ، گگ او بسیار جلو بود و به سختی اجازه داد قاشقک را وارد دهانش کنم به طوری که لب پائین را محکم به لب بالا قفل کرد . ارزیابی های بلع را انجام دادم . کودک حساسیت زیادی به حس لامسه داشت و به لحاظ مهارت های مکیدن ، گاز گرفتن ، جوییدن و ... بسیار ضعیف بود و زبانش را اصلا حرکت نمی داد ؛ تنفسش سطحی بوده و قادر به فوت کردن نبود . کم کم به یک سی پی خفیف شک کردم مخصوصا اینکه وقتی پرسیدم آبریزش دارد مادرش بیان کرد که الان کم شده ولی در خواب دارد ...
کودکان فلج مغزی حساسیت بالایی نسبت به تحریکات ناحیه دهانی دارند و گفتاردرمانگران با روش های گوناگون مثلا ماساژهای داخل دهانی ، تحریکات دهان با طمع های گوناگون در دماهای مختف و ... از حساسیت این نواحی می کاهند که از گام های اولیه در درمان است و کودکان معمولا مقاومت می کنند .
الگوهای حرکتی بیولوژیک مثل گاز گرفتن ، جوئیدن در این افراد ضعیف است و باید تقویت شود و اینها اغلب با اختلالات بلع دارند ؛ برای فعال سازی این حرکات دهانی ابتدا از حالت پسیو شروع می کنیم و بعد حرکات را به صورت اکتیو در می آوریم .